Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

«Ο Καραγκιόζης στη ΧΑΝΘ»


«Ο Καραγκιόζης στη ΧΑΝΘ»

kaxanthΣάββατο απόγευμα και μαζί με πολλά άλλα παιδάκια πέρασα κι εγώ την πόρτα της ΧΑΝΘ, για να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια. Οι μικροί θεατές είχαν πάρει από νωρίς τις θέσεις τους για να απολαύσουν τις περιπέτειες του Καραγκιόζη. Εγώ όμως, για αρχή, είχα άλλη αποστολή: θα συναντούσα τους ανθρώπους που βρίσκονταν πίσω από το πανί και έδιναν ζωή στους χάρτινους ήρωες.
Το «επιτελείο» ολιγομελές: ο κύριος Χρήστος, ο καραγκιοζοπαίχτης, η μουσική ομάδα που θα έπαιζε ζωντανά κατά τη διάρκεια της παράστασης και ένας μικρός φίλος του κυρίου Χρήστου, που «αγαπάει το θέατρο σκιών και σε κάθε παράσταση είναι εδώ. Έτσι για να μαθαίνει την τέχνη. Το αγαπάει!» όπως είπε χαρακτηριστικά ο κύριος Χρήστος, ο οποίος έμαθε την τέχνη δίπλα στον Ευγένιο Σπαθάρη.
«Για να κάνεις θέατρο σκιών πρέπει να το αγαπάς!» ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα που μου τόνισε. Πολλοί θεωρούν τον Καραγκιόζη εκτός από τη σύγχρονη κοινωνία. Κι όμως! Ο Καραγκιόζης είναι η κωμική παρουσίαση όλων εκείνων των ανθρώπινων τύπων που θα συναντήσει κανείς στην ελληνική κοινωνία της κάθε εποχής. Ο Καραγκιόζης: ο Ρωμιός όλων των εποχών, ο άνθρωπος του λαού. Ο Χατζηαβάτης: κόλακας, αδύναμος χαρακτήρας, δειλός με όπλο του την πονηριά. Η Βεζυροπούλα: το σύμβολο της ομορφιάς, της γυναικείας καπατσοσύνης και φυσικά του έρωτα. Ο Σιόρ Διονύσης: ο δανδής, προερχόμενος από παλιά αρχοντική γενιά. Ο Μπαρμπα-Γιώργος: ο ηθικός, τίμιος, αγαθός. Η Αγλαΐα, ο Σταύρακας και τόσοι άλλοι, τύποι χαρακτηριστικοί, που υπήρχαν και θα υπάρχουν σε κάθε κοινωνία, σε κάθε εποχή, χαρακτήρες που θα συναντήσει κανείς στην κάθε γειτονιά. Για το λόγο αυτό, ο Καραγκιόζης δεν βρέθηκε ποτέ στο περιθώριο. Γεννήθηκε πριν από τον Σπαθάρη, εκείνος τον εδραίωσε, τον ανέδειξε. Ακόμη και σήμερα τα παιδιά γεμίζουν τα διάφορα μικρά θεατράκια για να διασκεδάσουν με την αφέλεια και την κουτοπονηριά του, τις αστείες ατάκες του ή ακόμη και τις αθώες σφαλιάρες μεταξύ των πρωταγωνιστών.
Πριν από τη συζήτηση με τον κύριο Χρήστο θεωρούσα ότι ο Καραγκιόζης δεν έχει θέση στη ζωή του σύγχρονου παιδιού. Νόμιζα ότι τα σημερινά παιδιά δεν γνωρίζουν τον Καραγκιόζη όπως οι προηγούμενες γενιές, ότι έχουν απορροφηθεί τόσο πολύ από το ατομικό, ηλεκτρονικό παιχνίδι παραγκωνίζοντας οτιδήποτε σχετίζεται με τη λαϊκή παράδοση. Διαψεύστηκα όμως!
Κάθε σαββατιάτικο απόγευμα που ο κύριος Χρήστος παρουσίαζε μια διαφορετική παράσταση κάθε φορά, πλήθος μικρών θεατών πλημμύριζε το θεατράκι της ΧΑΝΘ για να γελάσει με τις ιστορίες του Καραγκιόζη, να συμπληρώσει τις κλασσικές φράσεις του καραγκιοζοπαίχτη και να στήσει χορό με τη μουσική της ζωντανής ορχήστρας. Παρόμοιο ήταν και το σκηνικό εκείνο το απόγευμα.
Όταν τα φώτα της αίθουσας έσβησαν και το λευκό πανί φωτίστηκε, οι μικροί και μεγάλοι καθήλωσαν το βλέμμα στο απλό σκηνικό: η παράγκα του Καραγκιόζη απέναντι από το παλάτι του σουλτάνου, δύο κόσμοι που συμβιώνουν. Μόλις το λαούτο, το σαντούρι και το βιολί είχαν δώσει το σύνθημα! Η παράσταση είχε ξεκινήσει. «Ο Καραγκιόζης και η γοργόνα». Πλέον, πίσω από το πανί βρισκόταν μόνο ο κύριος Χρήστος, που θα έδινε κίνηση και φωνή σε όλες τις φιγούρες. Η παράσταση εξελίχθηκε με αμείωτο το ενδιαφέρον των μικρών θεατών που ξεσηκώνονταν με κάθε γκάφα της χάρτινης παρέας και αναστατώνονταν με την κάθε νότα της ορχήστρας.
Μετά από μία ώρα, η παράσταση είχε φτάσει στο τέλος της. Το κοινό κατενθουσιασμένο! Μικροί και μεγάλοι είχαν ξεφύγει για λίγο από την καθημερινότητα. Οι γονείς θυμήθηκαν τις εποχές που πλανόδιοι καραγκιοζοπαίχτες ζωντάνευαν στις γειτονιές, σε υπαίθριες παραστάσεις, τις ιστορίες της χάρτινης παρέας. Οι μικροί διέφυγαν για μερικές ώρες από τις ηλεκτρονικές φιγούρες . Ο κύριος Χρήστος, ευχαριστημένος που συνέχιζε με μεράκι τη λαϊκή παράδοση. Τέλος, εγώ, που είχα θυμηθεί την εποχή που, μικρή, οι παραστάσεις θεάτρου σκιών παίζονταν πια μαγνητοσκοπημένες και στην τηλεόραση, αλλά και προβληματισμένη από τη συζήτηση. Κατά πόσο τελικά οι ανθρώπινοι χαρακτήρες μεταβάλλονται ανάλογα με την εποχή και τις συνθήκες;
Πληροφορίες:
Από τον Ιανουάριο έως και τα τέλη Μαΐου, το Θέατρο Σκιών του Χρήστου Στανίση, σε οργάνωση και παραγωγή από το studio Unplugged, πραγματοποίησε μια σειρά παραστάσεων, στη μικρή αυλαία της ΧΑΝΘ, με τη συνοδεία μιας ορχήστρας λαϊκών οργάνων, κάθε Σάββατο και μια διαφορετική παράσταση.
Ένα επιτυχημένο εγχείρημα που αξίζει να επαναληφθεί.
Επιμέλεια κειμένου: Βουτσίνου Αγγελική

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΟΥ ΕΛΛΗΝΑ!!!


ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΟΥ

ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:Πω πω Καραγκιόζη μου, μόνο εχρούς έχει η Ελλάδα μας! Εβραίοι, Γερμανοί, και άλλοι τόσοι πολλοί! Τι να κ¨ανει ο διστυχής ο Ελληνας;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Χατζατζάρη!Εχθρός δεν είναι ούτε ο Εβραίος, ούτε ο Γερμανός ούτε κανένας! Εχθρός του Ελληνα είναι ο κωλοέλληνας.....
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Τι είναι αυτά που λες; Ποιός είναι ο κωλοέλληνας;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Είναι αυτός που όταν ξεκινούσε η επανάσταση του 1821 έλεγε ότι δεν είμαστε έτοιμοι ακόμη...Γιατί βλέπεις τα είχε καλά με τον κατακτητή και ήταν βολεμένος για ποια πατρίδα να νοιαστεί;
Είνα
ι αυτός  που όταν έλευθερωθήκαμε απο τους Πασάδες έτρεξε να σκύψει το κεφάλι σε καθε υποτιθέμενο φιλέλληνα για να τον κυβερνήσει και για να τον ευχαριστήσει πετούσε απο πάνω του οτιδήποτε Ελληνικό!
Είναι αυτός που όταν διώξαμε τον Χίτλερ και την παρέα του, φαγωνότανε με τον αδερφό του για το ποιός ξένος είναι κατάλληλος να μας κυβερνήσει (να μας κάτσει στο σβέρκο δηλαδη) κι ο κόσμος πήγαινε μπροστά κι εμείς πίσω...
Είναι αυτός που μόλις έπεσε η χόυντα κοιτούσε να πετάξει οτιδήποτε Ελληνικό μην τον κακοχαρακτηρίσουν και κρατούσε σημαιάκια και χειροκροτούσε όλους αυτους που ρίξανε την χούντα για το δικό τους συμφέρον κι όχι για το καλό της Ελλάδας όπως τελικά φάνηκε. (δεν επικροτώ την επταετία, έκανε κακό μεγάλο στην πατρίδα μου)
Είναι αυτός που ενώ είμαστε στο χείλος του γκρεμού και στο μείων χειροκροτάνε ακόμη αυτούς που μας έφεραν εδώ σήμερα και κοιτάν οτι δεν έχουμε αύριο.
Είναι αυτός που αντί να ανοίξει τα μάτια του και να ξυπνήσει και να ξυπνήσει και τον διπλανό του, αυτός κοιτάζει πως θα βγάλει τα μάτια του διπλανού του μην τυχόν και τα ανοίξει....
Αυτός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός και μη μου πεις πως όλα τα κάνουν οι άλλοι γιατί εμείς τους αφήνουμε και μας τα κάνουν.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΟΥ!!!!!!